SIMANTRO
ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ ΣΤΟ SIMANTRO FORUM
SIMANTRO
ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ ΣΤΟ SIMANTRO FORUM
SIMANTRO
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


GREEK ORTHODOX FORUM
 
ΦόρουμΦόρουμ  ΑναζήτησηΑναζήτηση  Latest imagesLatest images  ΣύνδεσηΣύνδεση  ΕγγραφήΕγγραφή  
Photobucket
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΣΗΜΑΝΤΡΟ ΦΟΡΟΥΜ
WELCOME TO SIMANTRO FORUM
Αναζήτηση
 
 

Αποτελέσματα Αναζήτησης
 
Rechercher Σύνθετη Αναζήτηση
Πρόσφατα Θέματα
» Ήρθαν οι νέες ταυτότητες – Δείτε πώς θα είναι
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΠαρ Φεβ 24, 2023 8:23 pm από Admin

» Αγιον Όρος (ντοκυμαντέρ CBS) απο την εκπομπή 60 minutes
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Ιουν 02, 2020 5:01 pm από Admin

» ΆΟΡ: Το Ελληνικό τυφέκιο που δίνει ζωή στην αμυντική βιομηχανία
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Ιουν 02, 2020 4:56 pm από Admin

» Αμφιλεγόμενη κίνηση από την Microsoft: Θα αντικαταστήσει δεκάδες δημοσιογράφους με ρομπότ
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Ιουν 02, 2020 4:46 pm από Admin

» Ένα τσιρότο και ένα δαχτυλίδι στη μάχη κατά του κορωνοϊού
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Ιουν 02, 2020 4:27 pm από Admin

» Πακιστάν: Κόβουν το νερό και κατάσχουν τη γη των Χριστιανών
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΔευ Μάης 25, 2020 6:38 pm από Admin

» Δείτε την ταινία Ιωσήφ ο Ησυχαστής που πήρε 5 βραβεία στο φεστιβάλ του Λονδίνου (Elder Joseph the hesychast)
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΔευ Μάης 25, 2020 6:36 pm από Admin

» ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΙ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ (Βίντεο)
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Απρ 21, 2020 9:57 pm από Admin

» Μήνυμα π. Παρθένιου: Ανοίξτε τις Εκκλησίες! Μην πλανάσθε! Ετοιμάζονται για να σφραγίσουν τον κόσμο!
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Απρ 21, 2020 9:33 pm από Admin

» Τα 700 εκατ. της Κομισιόν για τον Έβρο καταλήγουν σε ΟΗΕ και μετανάστες, όχι στην θωράκιση των ελληνικών συνόρων
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Απρ 21, 2020 9:24 pm από Admin

» Ανησυχία και προβληματισμός από τον Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ για το «σφράγισμα» του Bill Gates
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Απρ 21, 2020 9:06 pm από Admin

» Bill Gates & dr Fauci για ψηφιακά πιστοποιητικά ανοσίας
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Απρ 21, 2020 9:03 pm από Admin

» ΣΥΝΗΘΙΖΕΤΕ ΝΑ ΒΡΙΖΕΤΕ ΤΑ ΘΕΙΑ; ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ…
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Απρ 21, 2020 8:59 pm από Admin

» Δενδροπόταμος: Πακιστανοί πήγαν με μαχαίρια και ρόπαλα για αντίποινα στους Ρομά
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Απρ 21, 2020 8:57 pm από Admin

» Επειγόντως ο Χαρδαλιάς στην Ερμιονίδα- Εντοπιστηκαν πάνω από 150 κρούσματα
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤρι Απρ 21, 2020 8:51 pm από Admin

Translator
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Επισκέπτες
Ορθόδοξος Συναξαριστής
Παρόμοια θέματα

 

 ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ

Πήγαινε κάτω 
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
????????
Επισκέπτης




ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ    ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   EmptyΤετ Μαρ 30, 2011 11:36 pm

ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ   Ceacceb3ceb9cebfcf82-cebcceb1cebaceaccf81ceb9cebfcf82

ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ

Περί της πνευματικής τελειότητας

Με τη χάρη και τη θεία δωρεά του Πνεύματος ο καθένας από μας κερδίζει τη σωτηρία· με πίστη πάλι και αγάπη και με αγώνα της αυτεξούσιας προαιρέσεως μπορεί να φτάσει στο τέλειο μέτρο της αρετής. Και τούτο, για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή όχι μόνο με τη χάρη, αλλά και με τη δικαιοσύνη. Και μήτε να αξιώνεται την τέλεια αρετή με μόνη τη θεία δύναμη και χάρη, χωρίς να συνεισφέρει και τούς δικούς του κόπους, μήτε πάλι με μόνη τη δική του προθυμία και δύναμη να φτάνει το τέλειο μέτρο της ελευθερίας και της καθαρότητας χωρίς να βοηθήσει από ψηλά το χέρι του Θεού. Όπως λέει και ο Ψαλμωδός, αν ο Κύριος δεν οικοδομήσει το σπίτι, η δε φυλάξει την πόλη, μάταια αγρυπνούν οι φύλακες και μάταια κοπιάζουν οι οικοδόμοι.

2. Ερώτηση: Ποιο είναι το θέλημα του Θεού, στο οποίο προτρέπει και καλεί ο Απόστολος τον καθένα να φτάσει;
Απόκριση: Η τέλεια κάθαρση από την αμαρτία, η ελευθερία από τα πάθη της ατιμίας και η απόκτηση της κορυφαίας αρετής. Αυτό είναι ο καθαρισμός και αγιασμός της καρδιάς πού γίνεται με τη μέθεξη του τέλειου και θεϊκού Πνεύματος, με εσωτερική αίσθηση. Γιατί λέει ο Κύριος: «Μακάριοι όσοι έχουν καθαρή καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν το Θεό», και: «Να γίνεστε και σεις τέλειοι, όπως είναι τέλειος και ο ουράνιος Πατέρας σας». Και ο Δαβίδ λέει: «Είθε να γίνει η καρδιά μου άμεμπτη στην τήρηση των εντολών Σου, για να μην ντροπιαστώ», και πάλι: «Τότε μόνο δεν θα ντροπιαστώ, όταν εκπληρώνω όλες τις εντολές Σου». Επίσης σ΄ εκείνον πού ερωτά: «Ποιος είναι άξιος να ανέβει στο όρος του Κυρίου και να σταθεί στον άγιο τόπο Του;» αποκρίνεται: «Αυτός πού έχει αθώα χέρια και καθαρή καρδιά». Με τα λόγια αυτά υποδηλώνει την τέλεια αναίρεση της αμαρτίας πού επιτελείται με την πράξη και με τη διάνοια.

3. Το Άγιο Πνεύμα, γνωρίζοντας ότι τα αφανή και κρυφά πάθη δύσκολα φεύγουν και είναι σαν ριζωμένα βαθιά στην ψυχή, μας δείχνει μέσω του Δαβίδ, με τι τρόπο να επιχειρούμε την κάθαρσή τους. Λέει αυτός δηλαδή: «Καθάρισέ με από τα κρυμμένα πάθη μου». Έτσι φανερώνει ότι θα το πετύχομε αυτό με πολλή δέηση και πίστη και με ολοκληρωτική στροφή προς το Θεό, μαζί με τη συνέργια του Πνεύματος. Παράλληλα, με το να αντιστεκόμαστε και εμείς στα πάθη και να φυλάγομε με κάθε τρόπο την καρδιά μας.

4. Και ο μακάριος Μωυσής, θέλοντας με παραδείγματα να δείξει ότι η ψυχή δεν πρέπει να ακολουθεί δύο γνώμες, δηλαδή το καλό και το κακό, αλλά μόνο το καλό, ούτε να καλλιεργεί δύο είδη καρπών, δηλαδή ωφέλιμους και βλαβερούς, αλλά μόνο ωφέλιμους, λέει: «Στο αλώνι σου, δε θα ζέψεις μαζί ζώα διαφορετικού γένους, λ.χ. βόδι με γαϊδούρι, αλλά αφού ζέψεις ζώα του ιδίου γένους, να αλωνίσεις τα σπαρτά σου», -δηλαδή στο αλώνι της καρδιάς μας να μην αλωνίζουν μαζί αρετή και κακία, αλλά μόνον η αρετή. «Δεν θα υφάνεις λινό μαζί με μάλλινο ύφασμα, ούτε μαλλί με λινό. Δε θα καλλιεργήσεις στο χωράφι σου δύο είδη καρπών μαζί. Δε θα διασταυρώσεις ζώα διαφορετικού γένους, αλλά θα ενώσεις ζώα ίδιου γένους.» Με όλα αυτά υπαινίσσεται με μυστικό τρόπο ότι δεν πρέπει να καλλιεργούνται μέσα μας, όπως είπαμε, κακία και αρετή, αλλά να γεννιούνται αποκλειστικά οι γόνοι της αρετής· ούτε να μετέχει η ψυχή σε δύο πνεύματα, στο πνεύμα του Θεού και στο πνεύμα του κόσμου, αλλά μόνο στο πνεύμα του Θεού, και να καρποφορεί μόνο τούς καρπούς του Πνεύματος. Γι΄ αυτό λέει ο Ψαλμωδός: «Συμμορφωνόμουν σ΄ όλες τις εντολές Σου και μίσησα κάθε τι πού οδηγεί στην αδικία».

5. Η ψυχή πού επιθυμεί να διατηρήσει την παρθενικότητά της και να ενωθεί με το Θεό, δεν πρέπει να μένει αγνή μόνο από τα φανερά αμαρτήματα, όπως είναι η πορνεία, ο φόνος, η κλοπή, η γαστριμαργία, η κατάκριση, το ψεύδος, η φιλαργυρία, η πλεονεξία και τα όμοια, αλλά πολύ περισσότερο από τα αφανή, όπως προείπαμε. Δηλαδή από επιθυμία, κενοδοξία, ανθρωπαρέσκεια, υποκρισία, φιλαρχία, δολιότητα, κακοήθεια, μίσος, απιστία, φθόνο, φιλαυτία, υπερηφάνεια και τα όμοια. Κατά την Γραφή, τα εσωτερικά αυτά αμαρτήματα είναι ίσα με τα εξωτερικά. Γιατί λέει: « Ο Κύριος διασκόρπισε τα κόκαλα των ανθρωπάρεσκων», και: « Ο Κύριος αποστρέφεται τον αιμοχαρή και δόλιο άνθρωπο», δείχνοντας με αυτό ότι την δολιότητα ο Κύριος την αποστρέφεται ίσα με τον φόνο. Επίσης λέει για «ανθρώπους πού μιλούν ειρηνικά στους άλλους, μέσα τους όμως σχεδιάζουν κακά», και πάλι: «Μέσα στην καρδιά σας συλλογίζεστε πως να διαπράξετε ανομίες στη ζωή», και: « Αλίμονο σας, όταν όλοι οι άνθρωποι σας επαινούν», όταν δηλαδή επιδιώκετε να ακούτε καλά για τον εαυτό σας από τούς ανθρώπους και κρέμεστε από τη γνώμη και τούς επαίνους τους· επειδή, πως είναι δυνατό να διαφύγετε την προσοχή των ανθρώπων για πάντα όταν κάνετε το καλό; Άλλωστε και ο ίδιος ο Κύριος λέει: «Να λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους», αλλά προσθέτει: «Να επιδιώκετε να πράττετε το αγαθό για τη δόξα του Θεού και όχι για δική σας δόξα, ούτε να σας κινεί έρωτας για ανθρώπινους επαίνους». Γιατί ο Κύριος φανέρωσε ότι οι τέτοιοι άνθρωποι είναι άπιστοι, λέγοντας: «Πως μπορείτε να έχετε πίστη, αφού αποζητάτε τον έπαινο ο ένας του άλλου και δε ζητάτε τη δόξα από τον μόνο Θεό;». Πρόσεξε και τον Απόστολο, πως απαιτεί ακρίβεια ακόμη και μέχρι το φαγητό και το ποτό. Δίνει εντολή, όλες οι πράξεις μας να αποβλέπουν στη δόξα του Θεού, λέγοντας: «Είτε τρώτε, είτε πίνετε, είτε κάνετε οτιδήποτε, όλα να τα κάνετε για τη δόξα του Θεού». Και ο Θεολόγος Ιωάννης κατατάσσει το μίσος μαζί με το φόνο, λέγοντας: «Αυτός πού μισεί τον αδελφό του είναι ανθρωποκτόνος».

6. « Η αγάπη όλα τα δέχεται, όλα τα υπομένει· η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει», λέει ο Απόστολος. Με το ¨ουδέποτε εκπίπτει΄΄ εννοεί το εξής: Εκείνοι πού έλαβαν τα χαρίσματα του Πνεύματος πού ανέφερε, αλλά δεν αξιώθηκαν ακόμη την τέλεια ελευθερία από τα πάθη μέσω της πλήρους και ενεργούς αγάπης, δεν έφτασαν ακόμη στην ασφάλεια, αλλά η αρετή τους βρίσκεται ακόμη σε κίνδυνο και αγώνα και φόβο λόγω της επιβουλής των πονηρών πνευμάτων. Η τέλεια αγάπη όμως δεν υπόκειται ούτε σε πτώση, ούτε σε πάθος, αλλά, όπως υπέδειξε ο Απόστολος, είναι τέτοια ώστε οι γλώσσες των Αγγέλων, η προφητεία, όλη η γνώση και τα χαρίσματα των ιαμάτων είναι μηδέν όταν παραβληθούν με εκείνη.

7. Ο λόγος πού ο Κύριος παρουσίασε την τελειότητα ως σκοπό, είναι για να βλέπει ο καθένας πόσο φτωχός είναι από ένα τόσο μεγάλο πλούτο και να τρέχει με ζέση και ορμή προς αυτό το τέρμα και να διανύει έτσι τον πνευματικό δρόμο μέχρις ότου το φτάσει, όπως λέει ο Απόστολος: « Έτσι να τρέχετε, για να κερδίσετε το βραβείο».

8. Το να απαρνηθεί κανείς τον εαυτό του σημαίνει το εξής: Να είναι κανείς παραδομένος τελείως στην αδελφότητα και να μην ακολουθεί διόλου δικό του θέλημα, μήτε να έχει τίποτε δικό του, παρά μόνο το ένδυμα, για να είναι από όλα ελεύθερος και να εκτελεί με χαρά ό,τι τον διατάζουν. Τούς αδελφούς όλους και μάλιστα τούς ανωτέρους και εκείνους πού έχουν αναλάβει τα βάρη της μονής, να τούς θεωρεί κυρίους και δεσπότες του για το Χριστό, υπακούοντας σ΄ Αυτόν πού είπε: « Όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος και μέγας, ας είναι τελευταίος απ΄ όλους και υπηρέτης σε όλους και δούλος όλων». Να μην επιδιώκει από τούς αδελφούς ούτε δόξα, ούτε τιμή, ούτε έπαινο, ακόμη κι εκείνον τον έπαινο πού συνοδεύει την καλή διακονία και διαγωγή. Γιατί λέει ο Απόστολος: «Να διακονείτε με κάθε καλή διάθεση, όχι για τα μάτια και για να είστε αρεστοί στους ανθρώπους». Και να θεωρεί πάντοτε τον εαυτό του χρεώστη της διακονίας προς τούς αδελφούς με αγάπη και απλότητα.

9. Οι προϊστάμενοι της αδελφότητας, επειδή έχουν αναλάβει μεγάλο έργο, πρέπει να αγωνίζονται προς τις αντίθετες πανουργίες της κακίας με την ταπεινοφροσύνη, για να μην πέσουν στο πάθος της υπερηφάνειας και, ασκώντας δυναστική εξουσία στους υποταγμένους αδελφούς, προξενήσουν στον εαυτό τους ζημία αντί μέγιστο κέρδος. Αλλά σαν εύσπλαχνοι πατέρες και σαν να έχουν παραδώσει για το Θεό τούς εαυτούς των στην αδελφότητα σωματικά και πνευματικά, να φροντίζουν γι΄ αυτούς και να τούς επιμελούνται σαν παιδιά του Θεού. Στα φανερά βέβαια δεν πρέπει να αμελούν τα καθήκοντα του προϊσταμένου, δηλαδή να διατάζουν, η να συμβουλέψουν τούς πιο ώριμους, η να επιπλήξουν, η να ελέγξουν όπου χρειάζεται, η να παρηγορήσουν όπου πρέπει, για να μην επέλθει σύγχυση στα μοναστήρια με την πρόφαση της ταπεινώσεως η της πραότητας, καθώς θα καταργείται η πρέπουσα διάκριση σε προϊσταμένους και υποτακτικούς. Βαθιά όμως στην καρδιά τους να πιστεύουν ότι είναι ανάξιοι δούλοι όλων των αδελφών και, σαν καλοί παιδαγωγοί πού τούς έχουν εμπιστευθεί τα παιδιά του κυρίου τους, να φροντίζουν με κάθε καλή διάθεση και φόβο Θεού να καταρτίζουν καθένα αδελφό σε κάθε καλό έργο, γνωρίζοντας ότι γι΄ αυτόν τον κόπο τους ο Θεός τούς έχει ετοιμάσει μεγάλο και αναφαίρετο μισθό.

10. Αυτοί πού έχουν αναλάβει την παιδαγωγία παιδιών πού τυχαίνει να είναι κάποτε και δικοί τους κύριοι, για χάρη της αγωγής και της ευταξίας δεν παραμελούν και να τα χτυπούν, αλλά με αγάπη. Έτσι πρέπει και οι προεστωτες όχι από θυμό και υψηλοφροσύνη, ούτε για εκδίκηση, να τιμωρούν τούς αδελφούς εκείνους πού έχουν ανάγκη παιδεύσεως, αλλά με σπλάχνα οικτίρμων, και με σκοπό πνευματικής ωφέλειας να προξενούν τη διόρθωσή τους.

11. Ο καθένας πού θέλει να χαραχθούν επάνω του αυτά τα καλά ήθη, πρέπει πριν από κάθε άλλο και παντού να επιδιώκει το φόβο του Θεού και την ιερή αγάπη, η οποία είναι πρώτη και μεγαλύτερη εντολή. Και να την ζητεί από τον Κύριο ακατάπαυστα να την κάνει περιεχόμενο της καρδιάς του, και έτσι με τη συνεχή και αδιάκοπη μνήμη του Θεού, προκόβοντας μέρα τη μέρα με τη χάρη, να προσθέτει σ΄ αυτήν και να την αυξάνει. Γιατί με το ζήλο και το σθένος, το φροντίδα και τον αγώνα, γινόμαστε ικανοί να αποκτήσομε την αγάπη του Θεού, η οποία διαμορφώνεται μέσα μας με τη χάρη και τη δωρεά του Χρστού. Από αυτήν κατορθώνομε εύκολα και τη δεύτερη εντολή, δηλαδή την αγάπη προς τον πλησίον. Γιατί τα πρώτα πρέπει να μπαίνουν μπροστά και να τα φροντίζομε περισσότερα από τα άλλα, και κατόπιν τα δεύτερα ακολουθούν τα πρώτα. Αν τώρα κανείς παραμελήσει την πρώτη και μεγάλη εντολή, δηλαδή την αγάπη προς το Θεό, -η οποία συγκροτείται από την εσωτερική μας διάθεση, την αγαθή συνείδηση και τα ορθά περί Θεού φρονήματα, συνάμα δε και από τη θεία βοήθεια-, και από τη δεύτερη θέλει μόνο στην εξωτερική επιμέλεια της διακονίας να αφοσιωθεί, είναι αδύνατο να την ασκήσει σωστά και καθαρά. Γιατί όταν η κακία βρει το νου έρημο από τη μνήμη και την αγάπη και την αναζήτηση του Θεού, η κάνει να φαίνονται δύσκολα και κοπιαστικά τα θεια προστάγματα, συνδαυλίζοντας στην ψυχή γογγυσμούς και λύπες και κατηγορίες εναντίον της διακονίας των αδελφών, η τον εξαπατά με την ιδέα ότι είναι τάχα ενάρετος και τον φουσκώνει και τον παραπείθει να θεωρεί τον εαυτό του άξιο τιμής και σπουδαίο και τέλειο τηρητή των εντολών.

12. Όταν ο άνθρωπος νομίσει ότι επιμελείται άριστα τις εντολές, τότε είναι φανερό ότι αμαρτάνει και παραβαίνει την εντολή, γιατί έκρινε ο ίδιος τον εαυτό του και δεν περίμενε Εκείνον πού κρίνει αληθινά. Όταν το Πνεύμα του Θεού δίνει κοινή μαρτυρία με το δικό μας πνεύμα, σύμφωνα με το ρητό του Παύλου, τότε είμαστε αληθινά άξιοι του Χριστού και τέκνα Θεού· όχι όμως όταν από τη δική μας ιδέα δικαιώσομε τον εαυτό μας. Γιατί, όπως λέει ο Απόστολος, δεν είναι δόκιμος εκείνος πού αυτοσυσταίνεται, αλλά εκείνος πού τον συσταίνει ο Κύριος. Όταν ο άνθρωπος είναι γυμνός από τη μνήμη και το φόβο του Θεού, τότε είναι αναπόφευκτο να έχει έρωτα για τη δόξα και να κυνηγά τον έπαινο εκείνων τούς οποίους υπηρετεί. Αυτός όμως ελέγχεται ως άπιστος από τον Κύριο, όπως προείπαμε. «Πως μπορείτε, λέει, να πιστεύετε σεις πού δέχεστε δόξα ο ένας από τον άλλον και δε ζητάτε τη δόξα από το μόνο Θεό;»

13. Με μεγάλο αγώνα και κόπο του νου, με σεμνές έννοιες και με συνεχή φροντίδα όλων των καλών κατορθώνεται η αγάπη προς το Θεό, όπως προείπαμε. Και αυτό γιατί ο εχθρός εμποδίζει το νου και δεν τον αφήνει να προσηλώνεται στον θειο έρωτα με τη μνήμη των καλών, αλλά του ερεθίζει την αίσθηση προς τις γήινες επιθυμίες. Γιατί ο θάνατος του εχθρού και η αγχόνη του, μπορούμε να πούμε, είναι όταν ο νους χωρίς περισπασμό ενδιατρίβει στην αγάπη και στη μνήμη του Θεού. Από αυτό μπορεί να γεννηθεί και η ειλικρινής αγάπη του πλησίον· επίσης και η αληθινή απλότητα, η πραότητα, η ταπείνωση, η ακεραιότητα, η αγαθότητα και η προσευχή, και γενικά όλο το πανέμορφο στεφάνι των αρετών, από τη μία και μόνη και πρώτη εντολή, την αγάπη προς το Θεό, αντλεί την τελειότητα. Έχουμε λοιπόν ανάγκη από μεγάλο αγώνα και πόνο κρυφό και εσωτερικό, από έρευνα των λογισμών και γύμναση των εξασθενημένων αισθητηρίων της ψυχής για να διακρίνουν το καλό και το κακό, και από ενδυνάμωση και αναζωπύρωση των καταπονημένων μελών της ψυχής με την επιμελή ύψωση του νου προς το Θεό. Γιατί όταν ο νους μας συνεχώς προσκολλάται με τέτοιο τρόπο στο Θεό, θα γίνει ένα πνεύμα με τον Κύριο, σύμφωνα με το ρητό του Παύλου.

14. Εκείνοι πού αγαπούν την αρετή πρέπει νύχτα και μέρα να έχουν ακατάπαυστα αυτόν τον κρυφό αγώνα και τον πόνο και τη μελέτη κατά την εργασία οποιασδήποτε εντολής, δηλαδή όταν προσεύχονται, όταν διακονούν, όταν τρώνε, όταν πίνουν, η όταν κάνουν οτιδήποτε, ώστε όποιο αγαθό πραγματοποιηθεί, να γίνει για τη δόξα του Θεού και όχι για δική μας δόξα. Έτσι θα είναι ευχερής και εύκολη για μας όλη η επιμέλεια των εντολών, καθώς θα την ευκολύνει και θα ελαφρύνει τον κόπο της η αγάπη του Θεού. Γιατί όλος ο αγώνας και η φροντίδα του εχθρού συγκεντρώνεται, όπως προείπαμε, στο να αποτραβήξει το νου από τη μνήμη του Θεού και το φόβο και την αγάπη Του, και εξαπατώντας τον με γήινα δολώματα να τον στρέψει από το όντως αγαθό στα νομιζόμενα αγαθά.

15. Ο πατριάρχης Αβραάμ, όταν συνάντησε τον ιερέα του Θεού Μελχισεδέκ, του έδωσε δώρο από τα καλύτερα των υπαρχόντων του και έτσι δέχθηκε την ευλογία του. Με αυτό, το Πνεύμα μας ανυψώνει σε υψηλότερη θεωρία. Πρέπει δηλαδή τα άκρα και τα καλύτερα λιπαρά μέρη του όλου ψυχοσωματικού μας συνθέματος, τα όποια είναι ο νους, η συνείδηση, η αγαπητική δύναμη της ψυχής, να τα προσφέρομε πρώτα απ΄ όλα σαν ιερό ολοκαύτωμα. Έπειτα, τούς πρώτους και καλύτερους από τούς ορθούς λογισμούς μας να τούς αφιερώνομε στη μνήμη του Θεού και να τούς απασχολούμε αδιάκοπα στην αγάπη Του και στον μυστικό και υπέρλογο ερωτά Του. Και έτσι μπορούμε να προκόβομε μέρα τη μέρα και να προοδεύομε στην αρετή, με τη βοήθεια της θείας χάρης, οπότε και το φορτίο της δικαιοσύνης των εντολών θα μας φανεί ελαφρό και θα τις εκτελούμε καθαρά και άμεμπτα, βοηθούμενοι από τον ίδιο τον Κύριο με την πίστη μας προς Αυτόν.

16. Σχετικά με την εξωτερική άσκηση και ποια αγαθή εργασία είναι μεγαλύτερη και πρώτη, πρέπει να γνωρίζετε τούτο, αγαπητοί· ότι οι αρετές είναι δεμένες μεταξύ τους και ακολουθούν η μία την άλλη, σαν κάποια ιερή αλυσίδα, πιασμένες η μία από την άλλη. Η προσευχή, για παράδειγμα, από την αγάπη, η αγάπη από τη χαρά, η χαρά από την πραότητα, η πραότητα από την ταπεινοφροσύνη, η ταπεινοφροσύνη από τη διακονία, η διακονία από την ελπίδα, η ελπίδα από την πίστη, η πίστη από την υπακοή, η υπακοή από την απλότητα. Επίσης τα αντίθετα είναι δεμένα το ένα με το άλλο. Το μίσος με το θυμό, ο θυμός με την υπερηφάνεια, αυτή με την κενοδοξία· τούτη με την απιστία, η απιστία με τη σκληροκαρδία, αυτή με την αμέλεια, η αμέλεια με τη χαύνωση, με την ολιγωρία τούτη, αυτή πάλι με την ακηδία, όπως επίσης κι αυτή με την ανυπομονησία, ενώ τούτη με τη φιληδονία. Έτσι και οι υπόλοιπες κακίες, η μία ακολουθεί την άλλη.

17. Ό,τι καλό κάνει ο άνθρωπος, ο πονηρός θέλει να το σπιλώνει και να το καταμολύνει με την επιμιξία των δικών του σπερμάτων, δηλαδή της κενοδοξίας η της οιήσεως η του γογγυσμού η κάποιου άλλου παρομοίου, ώστε να μη γίνεται το καλό για το Θεό μονάχα η με προθυμία. Αναφέρεται στη Γραφή ότι ο Άβελ πρόσφερε στο Θεό θυσία από τα λιπαρά μέρη και από τα πρωτότοκα πρόβατα. Επίσης κι ο Κάιν πρόσφερε δώρα από τούς καρπούς της γης, αλλ΄ όχι από τα πρώτα. Γι΄ αυτό ο Θεός δέχτηκε τις θυσίες του Άβελ, αλλά τα δώρα του Κάιν δεν τα δέχτηκε. Απ΄ αυτό μαθαίνομε ότι ένα καλό, μπορεί να μην το κάνομε καλά· να το κάνομε δηλαδή η με αμέλεια, η καταφρονητικά, η για κάτι άλλο και όχι για το Θεό. Και γι΄ αυτό συμβαίνει να μη γίνεται ευπρόσδεκτο από το Θεό.
Ο Αββάς Μακάριος όταν κατοικούσε στην Πανέρημο ήταν ο μόνος αναχωρητής σε αυτή, ενώ παρακάτω ήταν άλλη έρημος με περισσοτέρους αδελφούς. Παρατηρούσε ο γερών την οδό, και βλέπει το Σατανά με μορφή ανθρώπου να περνά δίπλα του καθώς ανέβαινε. Φαινόταν να φορά κεντητό χιτώνα από λίνο διάτρητο και από κάθε τρύπα κρεμόντουσαν φιαλίδια. Και του λέγει ο μεγάλος γέροντας.

Που πηγαίνεις; Και του είπε. Πηγαίνω να υπενθυμίσω τους αδελφούς. Ο δε γέρων του λέει. Και τι σου χρειάζονται αυτά τα φιαλίδια; Και είπε. Φέρνω γεύματα στους αδελφούς. Και είπε ο γέρων. Και όλα αυτά; Αποκρίθηκε ο Σατανάς. Ναι. Εάν δεν αρέσει σε κάποιον το ένα, φέρω το άλλο, Εάν δε ούτε τούτο, του δίνω το άλλο. Οπωσδήποτε από αυτό κάποιο θα του αρέσει. Και αφού είπε αυτά έφυγε. Ο δε γέρων εξακολουθούσε να παρατηρεί τους δρόμους, μέχρι που επέστρεψε εκείνος. Και καθώς τον είδε ο γέρων του λέει. Να σωθείς. Αυτός αποκρίθηκε. Που μπορώ να σωθώ; Του λέει ο γέρων. Γιατί; Αυτός του απαντά. Γιατί όλοι μου έγιναν άγριοι και κανένας δεν με ανέχεται. Του λέει ο γέρων. Δεν έχεις λοιπόν εκεί κανένα φίλο; Αυτός του λέει. Ναι, έχω ένα φίλο και αυτός τουλάχιστον με υπακούει και όταν με βλέπει στρέφεται σαν ανέμη. Του λέει ο γέρων. Και πώς λέγετε ο αδελφός; Αυτός του απαντά. Θεόπεμπτος. Όταν είπε αυτά έφυγε. Και αφού σηκώθηκε ο αββάς Μακάριος, πηγαίνει στην παρακάτω έρημο.

Και μόλις έμαθαν οι αδελφοί, πήραν βάια και εξήλθαν να τον υποδεχτούν. Και μάλιστα ο καθένας ευτρεπιζόταν, νομίζοντας ότι ο γέρων επρόκειτο να καταλύσει σε αυτόν.

Αυτός όμως ζητούσε να μάθη ποιος ήταν στο όρος που ονομάζονταν Θεόπεμπτος. Και, όταν τον βρήκε, μπήκε στο κελί του. Ο Θεόπεμπτος τον υποδέχτηκε χαρούμενος. Όταν δε άρχισε να εξοικειώνεται μαζί του, λέει ο γέρων.

Πώς πηγαίνουν τα προβλήματα σου αδελφέ; Αυτός του είπε. Με τις ευχές σας καλά. Είπε ο γέρων. Μήπως σε πολεμούν οι λογισμοί; Αυτός είπε. Για την ώρα καλά είμαι. Γιατί φοβόταν να πει. Του λέει ο γέρων. Ιδού πόσα χρόνια είμαι ασκητής και τιμούμε από όλους, κι εμένα το γέροντα ενοχλεί το πνεύμα της πορνείας. Αποκρίθηκε ο Θεόπεμπτός λέγοντας. Πράγματι κι εμένα Αββά. Ο δε αββάς προφασιζόταν ότι και άλλοι λογισμοί τον πολεμούν, μέχρι να τον κάνει να ομολογήσει. Μετά του λέει. Πώς νηστεύεις; Μέχρι την ένατη ώρα του λέει. Του λέει ο γέρων.Νήστευε έως το βράδυ, κάνε άσκηση και αποστήθιζε το Ευαγγέλιο και τις άλλες γραφές, και αν σου έλθει λογισμός, μην προσέξεις ποτέ κάτω, αλλά πάντοτε επάνω και αμέσως ο Κύριος θα σε βοηθήσει. Και αφού σταύρωσε ο γέρων τον αδελφό, πήγε στην δική του έρημο. Και παρατηρώντας πάλι βλέπει τον δαίμονα και του λέει. Που πάλι πηγαίνεις; Να υπενθυμίσω τους αδελφούς του λέει. Και έφυγε. Όταν επέστρεφε του λέει ο άγιος. Πως πηγαίνουν οι αδελφοί; Αυτός του λέει. Κακώς. Ο δε γέρων του λέει. Γιατί; Και απάντησε. Είναι όλοι άγριοι, και το μεγαλύτερο κακό είναι ότι και αυτός που είχα φίλο υπάκουο, δεν γνωρίζω πώς, διαστράφηκε και δεν υπακούει, αλλά έγινε αγριότερος από όλους, και ορκίσθηκα να μην ξαναπατήσω Εκει, παρά μόνο έπειτα από πολλή χρόνο. Και αφού είπε έτσι, αναχώρησε, αφήνοντας τον γέροντα. Και ο άγιος εισήλθε στο κελί του.

Πηγαίνοντας κάποτε ο αββάς Μακάριος από την όαση στο κελί του, κρατούσε φοινικοίνες. Τον συνάντησε τότε ο διάβολος στο δρόμο με δρεπάνι, αλλά όταν θέλησε να τον κτυπήσει, δεν το κατόρθωσε. Και του λέει

Πολλή δύναμη αντιμετωπίζω σε σένα Μακάριε, και δεν μπορώ να τα καταφέρω. Ότι κάνεις, κάνω και εγώ. Εσύ νηστεύεις και εγώ, αγρυπνείς, και εγώ δεν κοιμάμαι καθόλου. Ένα μόνο υπάρχει, στο οποίο με νικάς. Ποιο είναι αυτό του λέει ο Άγιος. Αυτός δε είπε. Η ταπείνωση σου, και για αυτό δεν μπορώ να τα καταφέρω. Επισκέφτηκε αδελφός τον αββά Μακάριο, και του λέει. Πες μου ένα λόγο να σωθώ. Και λέει ο γέρων. Πήγαινε στο μνημείο και βρίσε τους νεκρούς. Αφού λοιπόν πήγε ο αδελφός, τους έβρισε και τους πέταξε πέτρες. Αφού ήλθε, το ανακοίνωσε στον γέροντα. Και αυτός του λέει. Δεν σου είπαν τίποτα; Αυτός είπε. Όχι! Του λέει ο γέρων. Πήγαινε πάλι αύριο και δόξασε τους. Αφού λοιπόν πήγε ο αδελφός τους δόξασε λέγοντας Απόστολοι και Άγιοι και δίκαιοι. Και ήλθε στον γέροντα και του είπε. Τους δόξασα. Και του λέει ο γέρων. Και δεν σου αποκρίθηκαν τίποτε; Είπε ο αδελφός. Όχι! Του λέει ο γέρων. Κατάλαβες πόσο τους ατίμασες και δεν σου αποκρίθηκαν τίποτε, και πόσο τους δόξασες και δεν σου είπαν τίποτε. Έτσι και εσύ αν θέλεις να σωθείς, γίνε νεκρός. Να μην υπολογίζεις ούτε την αδικία, ούτε την δόξα των ανθρώπων σαν οι νεκροί και μπορείς να σωθείς.

Έλεγαν για τον αββά Μακάριο το Μεγάλο ότι έγινε, καθώς είναι γραμμένο, θεός επίγειος, ότι όπως ο Θεός σκεπάζει τον κόσμο, έτσι και ο αββάς Μακάριος σκέπαζε τα ελαττώματα που έβλεπε σαν να μην έβλεπε και που άκουγε σαν να μην άκουγε.

Είπε ο αββάς Μακάριος.

Περπατούσα κάποτε στην έρημο, και βρήκα ένα κρανίο νεκρού πεταμένο στο έδαφος και όταν το κούνησα με την βάινη ράβδο μου μίλησε το κρανίο. Και του λέω. Ποιος είσαι εσύ; Μου αποκρίθηκε το κρανίο. Εγώ ήμουν αρχιερέας των ειδώλων και των ειδωλολατρών που απέμειναν σε αυτό το τόπο. Εσύ δεν είσαι ο Μακάριος ο πνευματοφόρος που όποια ώρα σπλαγχνισθής, τους ευρισκόμενους στην κόλαση και ευχηθείς για αυτούς, ανακουφίζονται λίγο. Του λέει ο γέρων. Ποια είναι η ανακούφιση και ποια η τιμωρία; Του λέει. Όσο απέχει ο ουρανός από τη γη, τόσο είναι το πύρ από κάτω μας, ενώ στεκόμαστε μέσα στο πύρ από τα ποδιά έως στο κεφάλι, και δεν είναι δυνατό να δει κανείς άλλον πρόσωπο με πρόσωπο, αλλά το πρόσωπο του καθενός είναι κολλημένο προς την πλάτη του αλλού. Όταν λοιπόν εσύ εύχεσαι για μας, τότε βλέπει κανείς λίγο το πρόσωπο του άλλου. Αυτή είναι η ανακούφιση. Και κλαίγοντας ο γέρων είπε. Αλίμονο στην μέρα που γεννήθηκε ο άνθρωπος αν αυτή είναι η ανακούφιση από την τιμωρία. Του λέει ο γέρων. Υπάρχει άλλη βάσανος χειρότερη; Του λέει το κρανίο. Χειρότερη βάσανος είναι από κάτω μας. Του λέει ο γέρων. Και ποιοι είναι εκεί; Του λέει το κρανίο. Εμείς με την δικαιολογία ότι δεν γνωρίσαμε τον Θεό, ελεούμαστε λίγο τουλάχιστον, ενώ εκείνοι που είχαν γνωρίσει το Θεό και τον έχουν αρνηθεί, είναι από κάτω μας. Είπε πάλι. Εάν άνθρωπος δεν έχει στην καρδιά του την πεποίθηση ότι είναι αμαρτωλός, ο Θεός δεν τον εισακούει. Και είπε ο αδελφός. Τι σημαίνει να έχει στην καρδιά του την πεποίθηση ότι είναι αμαρτωλός. Και είπε ο γέρων. Οποίος βαστάζει τις δικές του αμαρτίες δεν βλέπει τις αμαρτίες του διπλανού του. Είπε πάλι. Εάν δεν συμφωνήσει η πράξης με την προσευχή, στα χαμένα κοπιάζει ο αδελφός. Και είπε ο αδελφός. Τι σημαίνει συμφωνήσει πράξεις και προσευχης; Και είπε ο γέρων Εννοώ όταν δεν κάνουμε εκείνα για τα οποία ευχόμαστε. Πραγματικά όταν ο άνθρωπος αφήσει τα θελήματα του , τότε συμφιλιώνεται με τον Θεό, και αυτός δέχεται την προσευχή του. Ρώτησε ο αδελφός. Σε κάθε προσπάθεια του ανθρώπου τι είναι αυτό που τον βοηθά; Και λέει ο γέρων. Ο Θεός είναι που βοηθάει, γιατι έχει γραφτεί, « Ο Θεός μας είναι καταφυγή και δύναμη, βοηθός σε δυνατές θλίψεις που μας βρίσκουν». Είπε ο αδελφός. Οι νηστείες και αγρυπνίες που κάνει ο άνθρωπος τι γίνονται; Του λέει ο γέρων. Αυτές κάνουν την ψυχή να ταπεινωθεί, γιατί έχει γραφτεί, « ίδε την ταπείνωσή μου, και τον κόπο μου, και άφησε όλες τις αμαρτίες μου». Εάν η ψυχή παράγει όλους αυτούς τους καρπούς, την σπλαχνίζεται για αυτούς ο Θεός. Λέει ο αδελφός στο γέροντα. Τι να κάνει ο άνθρωπος για κάθε πειρασμό που έρχεται εναντίον του ή για κάθε λογισμό του εχθρού; Του λέει ο γέρων. Οφείλει να κλαίει ενώπιον της αγαθότητας του Θεού, για να τον βοηθήσει. Και ανακουφίζεται αμέσως, εάν παρακαλεί με γνώση, γιατί έχει γραφτεί, « ο Κύριος είναι βοηθός μου, και δεν θα φοβηθώ τι θα μου κάνει ο άνθρωπος». Ρώτησε ο αδελφός. Ιδού, άνθρωπος δέρνει το δούλο του για αμαρτία που διέπραξε. Τι θα πει ο δούλος; Λέγει ο γέρων. Εάν είναι καλός δούλος, θα πει ελέησον με αμάρτησα. Του λέει ο αδελφός . Τίποτα άλλο να μην πει.; Λέει ο γέρων. Όχι. Γιατί από την στιγμή που θα επιρρίψει την μομφή πάνω στον εαυτό του και πει αμάρτησα αμέσως τον σπλαχνίζεται ο Κύριος.

ΤΟ ΚΟΡΥΦΩΜΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ.

Πραγματικά. Όταν το χέρι του Κύριου φόνευσε κάθε πρωτότοκο στη χώρα της Αιγύπτου, δεν υπήρχε οικογένεια που να μην είχε νεκρό. Του λέει ο αδελφός. Τι σημαίνει ο λόγος αυτός; Του λέει ο γέρων. Εάν επιδοθούμε στο να δούμε τις δικές μας αμαρτίες, δεν θα δούμε τις αμαρτίες του πλησίον. Γιατί είναι μωρία για τον άνθρωπο που ενώ έχει δικό του νεκρό να τον αφήνει και να πηγαίνει να κλάψει το νεκρό του πλησίον. Το να πεθάνεις από τον πλησίον σου, αυτό είναι να βαστάζεις τις αμαρτίες σου και να αδιαφορείς για κάθε άνθρωπο για το αν είναι καλός η κακός.

ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΗΣ ΚΑΚΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΠΤΕΣΑΙ ΠΟΝΗΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ.

Μήτε να προσβάλεις κανένα που κάνει κακό, Μήτε να πεισθείς σε οποίον κακοποιεί τον πλησίον του, Μήτε να χαίρεσαι μαζί με αυτόν που κάνει κακό στον πλησίον του. Να μην καταλαλήσεις κανένα , αλλά να λες ο Θεός γνωρίζει τον καθένα . Να μην πειστείς σ΄αυτά που λέει ο κατάλαλος, Μήτε να χαρείς μεν την καταλαλια του Μήτε να μισήσεις αυτόν που καταλαλεί τον πλησίον του. Και αυτό είναι να μην κατακρίνεις. Να μην έχεις έχθρα με κανένα άνθρωπο και να μην κρατήσεις έχθρα στην καρδιά σου. Να μην μισήσεις αυτόν που εχθρεύεται το πλησίον. Και αυτή είναι η ειρήνη. Με αυτά να παρηγορείς τον εαυτό σου. Γιατί λίγο χρόνο θα είναι η κούραση και για παντοτινά η ανάπαυση με την χάρη του Θεού Λόγου. Αμήν .

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
 
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-
» 14/09/2011 Ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ,Ἡ Ὁσία Πλακίλλα ἡ Εὐσεβέστατη Βασίλισσα,Μνήμη Ἁγίας ΣΤ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου,Ὁ Ἅγιος Πάπας ὁ Μάρτυρας,Ὁ Ἅγιος Θεοκλὴς ὁ Μάρτυρας,Ὁ Ἅγιος Βαλεριανὸς τὸ νήπιο,Ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Ὁσιομάρτυρας ὁ Νέος
» 05/08/2011 Προεόρτια τῆς Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Χριστοῦ , Ὁ Ἅγιος Εὐσίγνιος ὁ Μάρτυρας , Οἱ Ἅγιοι Καττίδιος καὶ Καττιδιανὸς οἱ Μάρτυρες τὰ ἀδέλφια, Ἡ Ἁγία Νόννα ,Ὁ Ἅγιος Σόλεβ ὁ Μάρτυρας ὁ Αἰγύπτιος ,Ὁ Ἅγιος Φάβιος (ἢ σωστότερα Φαβιανός) ὁ Ἱερομάρτυρας
» 06/09/2011 Θαῦμα Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ στὶς Χωναὶς,Οἱ Ἅγιοι Εὐδόξιος, Ρωμύλος, Ζήνων, Μακάριος, 11.000 Μάρτυρες καὶ 1.104 Στρατιῶτες οἱ Μάρτυρες ,Ἡ Ἁγία Καλοδότη ἡ Μάρτυς ,Ὁ Ἅγιος Φαῦστος ὁ Μάρτυρας ὁ Πρεσβύτερος,Ὁ Ἅγιος Βίβος ὁ Ὁσιομάρτυρας

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
SIMANTRO :: ΩΦΕΛΙΜΑ-
Μετάβαση σε: