Μυροβλύτης Οσιος Θεόφιλος ("Εκ Ζίχνης")
Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ό Αγιορείτης
Ό όσιος αυτός καταγόταν από τη Ζίχνη της Μακεδονίας και γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς και ενάρετους. 'Ανατράφηκε δε απ' αυτούς, σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Στά γράμματα ήταν ευφυής και Ικανότατος. Έγινε μοναχός, κατόπιν Ιερέας και από τότε περιφερόταν σε διάφορους τόπους διδάσκοντας με το παράδειγμα του στους χριστιανούς τον λόγο του Θεού. Τελικά το 1548, κατέληξε στον Άγιον Όρος. Εκεί άσκήτευσε στο κελί του αγίου Βασιλείου, πού βρίσκεται στα όρια της Μονής Παντοκράτορας. 'Απεβίωσε ειρηνικά και το άγιο λείψανο του άνέβλυσε ευωδιαστό μύρο. (Λεπτομέρειες της βιογραφίας του, βλέπε στο Συναξαριστή του 'Αγίου Νικόδημου του Άγιορείτου).
Άπολυτίκιον. Ήχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρω.
Ως του Σωτήρος γνησιώτατον φίλον, και των εν "Αθω εύωδέστατον κρίνον, και νοητόν άλάβαστρον οσίων αρετών, ίεροίς εν άσμασιν, εύφημούμεν σε Πάτερ, εις όσμήν των μύρων σου, ευλαβώς συνδραμόντες, δι' ων ευφραίνει πάντοτε ημάς, τους σε τιμώντας, Θεόφιλε Όσιε.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιερομάρτυς Αναστάσιος (Γουναράς)
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ό νέος ιερομάρτυρας.
Καταγόταν από ένα χωριό των Ιωαννίνων, πού ονομαζόταν Άγιος Βλάσιος. Ό Αναστάσιος ήταν εφημέριος σε κάποια εκκλησία κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Είδε από κοντά το μαρτύριο του Παπά - Κωνσταντίνου του Ρώσου και από τότε κυριολεκτικά τον κατέλαβε ό πόθος του μαρτυρίου. Κάποτε λοιπόν, συνέβη να είναι παρών στη διδασκαλία υπέρ της μωαμεθανικής θρησκείας, κάποιου εξωμότη Ιερομόναχου, τυφλού, Κύπριου στην καταγωγή. Τότε οι παρευρισκόμενοι Τούρκοι, παρότρυναν και τον Αναστάσιο να γίνει Τούρκος. Ό Αναστάσιος, όταν άκουσε αυτό, ήλεγξε με θάρρος τον γέροντα εξωμότη, αλλά και τη μουσουλμανική θρησκεία. Και κατόπιν κήρυξε μπροστά σ' όλους το Ευαγγέλιο του Χριστού. Τότε αμέσως τον έσυραν βίαια στον κριτή, καταδικάστηκε σε θάνατο και αποκεφαλίστηκε στις 8 Ιουλίου 1743.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μεγαλομάρτυς Προκόπιος
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ό Μεγαλομάρτυς
Γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ, από πατέρα χριστιανό, πού ονομαζόταν Χριστόφορος, και μητέρα ειδωλολάτρισσα, τη Θεοδοσία. Όταν μεγάλωσε ό Προκόπιος, ή μητέρα του κατάφερε, όταν ό αυτοκράτωρ Διοκλητιανός (290) πήγε στην Αντιόχεια, να τον κάνει δούκα Αλεξανδρείας. Και μάλιστα, του ανέθεσαν το διωγμό κατά των χριστιανών. Όμως, το θέλημα του Κυρίου ήταν άλλο. Ενώ κάποια νύκτα βάδιζε με τη συνοδεία του, είδε σταυρό κρυστάλλινο και άκουσε φωνή να του λέει: "εγώ ειμί ό εσταυρωμένος Ιησούς, ό του Θεού Υιός". Έκπληκτος από το όραμα και τη φωνή, διέκοψε τη συγκεκριμένη πορεία του και πήγε στην Ιερουσαλήμ, όχι πλέον σαν διώκτης, αλλά εύαγγελιζόμενος το Χριστό. Όταν το έμαθε ή μητέρα του, τον κατήγγειλε στον έπαρχο Ούλκίωνα όπου ό Προκόπιος ομολόγησε ότι είναι χριστιανός. Τότε υπέστη σκληρά βασανιστήρια, και μισοπεθαμένος ρίχτηκε στη φυλακή. Έπειτα τον έβγαλαν από τη φυλακή και τον οδήγησαν σε ειδωλολατρικό ναό, να θυσιάσει στα είδωλα. Αμέσως ή σκέψη του Προκοπίου σκίρτησε στα λόγια της Άγιας Γραφής, "ότι ουδέν είδωλον εν κόσμω, και ότι ουδείς θεός έτερος ει μη εϊς"1. Δηλαδή, κανένα είδωλο δεν έχει ύπαρξη πραγματική στον κόσμο και κανένας άλλος θεός δεν υπάρχει, παρά μόνο ένας, ό αληθινός Θεός. Έτσι σκεπτόμενος και προσευχόμενος ό Προκόπιος, γκρέμισε το ναό, με αποτέλεσμα να πιστέψει ή μητέρα του και άλλοι πολλοί. Τελικά, αμετακίνητος στην πίστη του, αποκεφαλίστηκε από τον διάδοχο του Ούλκίωνος, Φλαβιανό.
1. Α' προς Κορινθίους, η' 4.
Άπολυτίκιον. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Άγρευθείς ούρανόθεν προς την εύσέβειαν, κατηκολούθησας χαίρων ώσπερ ό Παύλος Χριστώ, των Μαρτύρων καλλονή Μάρτυς Προκόπιε· όθεν δυνάμει του Σταυρού, αριστεύσας εύκλεώς, κατήσχυνας τον Βελίαρ· ου της κακίας άτρωτους, σώζε τους πόθω σε γεραίροντας.
πηγή