Μοναχογιός ευσεβών γονέων από την πόλη Λάμψακο. Ονομαζόταν προηγουμένως Μανουήλ και ανατράφηκε από παιδί στα θεία , και σωτήρια διδάγματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Το μοναχικό σχήμα το πήρε σ' ένα Μοναστήρι του όρους Γάνου, όπου, κοντά σ' έναν εξαίρετο γέροντα, τον Μάρκο, αναδείχτηκε ακούραστος και ακατάβλητος στη μελέτη, την προσευχή, την κυριαρχία της γλώσσας, την αγάπη και στην ομόνοια. ΄Επειτα πήγε στην Κων/πολη, όπου η αρετή του τον έφερε συνομιλητή με τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Παλαιολόγο. Κατόπιν πήγε στη Θεσσαλονίκη για να προσκυνήσει το άγιο λείψανο του αγίου Δημητρίου, και από κει τράβηξε για το ΄Αγιον Όρος. Εκεί κατέληξε στη Μονή της Λαύρας, αλλ' αργότερα με άδεια του ηγουμένου λόγω της αρετής του, γύρισε όλο τον Άθω. Οι μεγάλοι ασκητικοί του αγώνες συγκρίνονται με αυτούς των μεγάλων ασκητών της Αιγύπτου. Επειδή έκανε συχνές μετακινήσεις, κατόπιν έκαιγε την καλύβα του, για να ασκείται στην πλήρη ακτημοσύνη. Γι΄ αυτό και ονομάστηκε Καυσοκαλύβης. Απεβίωσε ειρηνικά το 1320 σε ηλικία 95 ετών, διατηρώντας όλη τη δύναμη και τη διαύγεια του νου του.
Απολυτίκιον. Ηχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Μητρικής εκ νηδύος ΄Οσιε Μάξιμε, εκλογής ως δοχείον ανατεθείς τω Θεώ, του θείου γνόφου ως Μωσής κατηξίωσαι, και τα πόρρω προοράν, κατά τον μέγαν Σαμουήλ, του ΄Αθω το θείον θαύμα, της Θεοτόκου ο μύστης ή και πρεσβεύεις Πάτερ υπέρ ημών.