24/07/2011 Νεομάρτυς Θεόφιλος (Ζακυνθινός) , Ομολογητής Αθηναγόρας , Μεγαλομάρτυς Χριστίνα

Νεομάρτυς Θεόφιλος (Ζακυνθινός)
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ό Νεομάρτυρας



Ό Άγιος αυτός καταγόταν από τη Ζάκυνθο και ήταν ωραίος και ρωμαλέος στο σώμα. Εργαζόμενος σαν ναυτικός δεν θέλησε να υπηρετήσει σε τούρκικο πλοίο. Έναντιούμενος στη θέληση του Τούρκου πλοιάρχου, συκοφαντήθηκε απ' αυτόν, ότι δήθεν είχε φορέσει τούρκικο κάλυμμα στο κεφάλι του. 'Οδηγήθηκε βίαια στον κριτή, όπου με κολακείες και φοβερισμούς προσπαθούσαν να τον εξισλαμίσουν. 'Ομολογώντας με θάρρος τον Χριστό ό Θεόφιλος, περιτμήθηκε με τη βία από τους Τούρκους, πού θέλησαν να τον στείλουν δώρο στο παλάτι του Σουλτάνου. Ό Θεόφιλος όμως, όταν ακόμα ήταν στη Χίο, απόδρασε και πήγε στη Σάμο, όπου παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα. Όταν επανήλθε στη Χίο, οι Τούρκοι τον αναγνώρισαν και αφού τον συνέλαβαν τον οδήγησαν στον κριτή. Ό κριτής, βλέποντας τον Θεόφιλο να εμμένει στην πίστη του τον καταδίκασε σε θάνατο δια πυρός. 'Απτόητος ό γενναίος αυτός μάρτυρας της πίστης μας, έκανε το σημείο του σταυρού και είπε "στα χέρια σου Χριστέ μου παραδίδω την ψυχή μου". Και μπήκε μόνος του στη φωτιά, όπου παρέδωσε στον αγωνοθέτη Θεό την αγία ψυχή του στις 23 Ιουλίου 1635. Τα εναπομείναντα από τη φωτιά λείψανα του, αγοράστηκαν από χριστιανούς και εναποτέθηκαν με τιμές στον ναό του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου στη Χίο. Μαρτύριο του 'Αγίου αυτού, συνέγραψε πρώτα ό Γεώργιος Κορέσιος ό Χίος.
-------------------------------------------------------------------
Ομολογητής Αθηναγόρας
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ ό Αθηναίος, ό Απολογητής



Χριστιανός φιλόσοφος και απολογητής του 2ου μ.Χ. αιώνα. Καταγόταν πιθανότατα από την Αθήνα, όπου σπούδασε τον μέσο Πλατωνισμό και τη Στωική φιλοσοφία. Άκμασε στα χρόνια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Μάρκου Αυρηλίου (161-180) και Κομμόδου (180-192). Βασικά στοιχεία για το πρόσωπο, τη μόρφωση και το έργο του αντλούμε από τα δύο έργα του, πού διασώθηκαν σε κώδικα του 914, ό όποιος εκπονήθηκε στο βιβλιογραφικό εργαστήριο του Άρέθα: Πρεσβεία περί Χριστιανών και Περί αναστάσεως νεκρών.
Ό Άθηναγόρας ξεχωρίζει από τους σύγχρονους του απολογητές για τη φιλολογική αρτιότητα και το προσεγμένο ύφος, ενώ στον χώρο της θεολογίας προβάλλει την ορθόδοξη τριαδολογική διδασκαλία, τη θεοπνευστία των 'Αγίων Γραφών και την αυστηρή ασκητική στάση στον ηθικό βίο των χριστιανών, γι' αυτό και το συγγραφικό του έργο κατέχει αξιόλογη θέση στην εκκλησιαστική γραμματεία των πρώτων αιώνων.

-----------------------------------------------------------------
Μεγαλομάρτυς Χριστίνα
Η ΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ή Μεγαλομάρτυς



Ή Αγία Χριστίνα γεννήθηκε στην πόλη Τύρο και ήταν κόρη του στρατηγού Ουρβανού. (200 μ.Χ.) .Ό πατέρας και ή μητέρα της ήταν ειδωλολάτρες, αλλά τη Χριστίνα έφερε στο χριστιανισμό μια ευσεβής γυναίκα. Όταν έμαθε αυτό ό πατέρας της, εξοργισμένος την έκλεισε σε κάποιο εξοχικό πύργο και με κάθε τρόπο προσπαθούσε να την μεταπείσει στην ειδωλολατρία. Όμως όλες οι προσπάθειες του προσέκρουσαν πάνω στο ασάλευτο τείχος της πίστης της Χριστίνας και έπεφταν στο κενό. Τότε απελπισμένος τη φυλάκισε, αλλά το 'ίδιο βράδυ ό ίδιος πέθανε. Έπειτα την ανέλαβε ό έπαρχος Δίων, πού αφού και αυτός δεν κατόρθωσε να δαμάσει την πίστη της Χριστίνας, τη βασάνισε σκληρά και έσχισε τις σάρκες της με μαχαίρια και τροχούς. Το Δίωνα διαδέχθηκε ό έπαρχος Ιουλιανός, πού και αυτός τη βασάνισε χειρότερα. Την έριξε μέσα σε φαρμακερά και θανατηφόρα θηρία, και κατόπιν μέσα στη φωτιά. Άλλα από όλα αυτά ή Χριστίνα έμεινε άθικτη Και μας θυμίζει το λόγο του Απ. Παύλου: "οι δια πίστεως ... έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας"1. Αυτοί, δηλαδή οι Άγιοι, επειδή είχαν μεγάλη πίστη, έφραξαν στόματα λιονταριών, έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, διέφυγαν τα θανατηφόρα λεπίδια των μαχαιριών. Βλέποντας αυτό το θαύμα οι θεατές, χιλιάδες πίστεψαν στο Χριστό. Τελικά ή Χριστίνα πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου, αφού τη φόνευσαν κτυπώντας την με λόγχες στην καρδιά και τα πλευρά.
1. Προς Εβραίους, ία' 33-34.

Άπολυτίκιον. Ηχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Του πατρός σου την πλάνην λιπούσα πάνσεμνε, της εύσεβείας έδέξω την θείαν έλλαμψιν, και νενύμφευσαι Χριστώ ως καλλιπάρθενος- όθεν ήγώνισαι στερρώς, και καθείλες τον έχθρόν, Χριστίνα Μεγαλομάρτυς. Και νυν άπαύστως δυσώπει, έλεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

πηγή