Οσιος Κωνσταντίνος Γ΄ (Πατριάρχης Κων/λεως)Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Πατριάρχης ΚωνσταντινούποληςΠρόκειται για τον Πατριάρχη Κωνσταντίνο τον Α', πού διαδέχτηκε τον Ιωάννη τον Ε' το έτος 674. Είχε κάνει προηγούμενα διάκονος και σκευοφύλακας. Πατριάρχευσε δύο χρόνια και τρεις μήνες. Δεν έχουμε πολλά βιογραφικά του στοιχεία. Βέβαιο είναι όμως, ότι διακρινόταν για το αυστηρά 'Ορθόδοξο φρόνημα του, τον ζήλο για την υπεράσπιση της Εκκλησίας κατά των κακοδόξων, των μονοθελητών, επίσης για τον άφιλοχρήματο και φιλόπτωχο χαρακτήρα του. Ό Σ. Εύστρατιάδης όμως, έχει άλλη άποψη περί του 'Αγίου αυτού και εικάζει ότι πρόκειται περί του 'Αγ. Κωνσταντίνου Γ' του Λειχούδη, γράφοντας περί αυτού τα έξης: "Ό Νικόδημος και κατ' αυτόν και ό Γεδεών αποδέχονται ότι ούτος είναι ό Κωνσταντίνος Α' ό πα-τριαρχεύσας από του 674-676 ό από διακόνου και σκευοφύλακος της μεγάλης εκκλησίας εις τον πατριαρχικόν θρόνον άναβάς εις διαδοχήν Ιωάννου του Ε'. 'Αλλ' εν τω Συναξαριστή Delehaye "μνήμη Κωνσταντίνου του νέου πατριάρχου Κων/πόλεως"· γίνεται λοιπόν διάκρισις μεταξύ παλαιοτέρου ομωνύμου πατριάρχου και νεωτέρου' και ως τοιούτον θα δεχθώμεν Κωνσταντίνον τον Γ (ό Β' ην εικονομάχος) τον Λειχούδην, Ίερατεύσαντα από του 1059-1063, τον άλλοτε πρωτοβεστιάριον και πρόεδρον της συγκλήτου, και είτα εύνούχον και μοναχόν, τον διαδεχθέντα Μιχαήλ τον Κηρουλλάριον. Ύπήρξεν ενάρετος και Ιδρυτής μονής της Θεοτόκου εν Κων/πόλει, ως μαρτυρεί ό Ψελλός εν τω προς τον πατριάρχην έπιταφίω αυτού λόγω (ιδ. Σάθα, Μεσαίων. Βιβλ. Δ', σ. 445} και επομένως δικαιολογείται ή μετά των οσίων κατάταξις αυτού
-----------------------------------------------------------------
Μάρτυς Καλλίνικος (Κύλιξ)Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣΚαταγόταν από την Κιλικία. Με ιδιαίτερη ευφράδεια λόγου, αλλά και με πολύ ζήλο, δίδασκε το Ευαγγέλιο. Όταν έφθασε στην Αίγυπτο, φανατικοί ειδωλολάτρες εξεγέρθηκαν εναντίον του, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον ηγεμόνα Σακέρδωνα. Αυτός, ύποκρινόμενος, έδειξε ότι λυπάται, και για να κάμψει το φρόνημα του Καλλινίκου, ανέφερε δήθεν περιστατικά πρώην γενναίων χριστιανών, πού όταν αντίκρισαν τα σκληρά βάσανα, αρνήθηκαν την πίστη τους. Ό Καλλίνικος, αντιλαμβανόμενος την υποκρισία του ηγεμόνα, μειδίασε και του είπε: "Μην αναβάλλεις, έπαρχε, να λάβεις πείρα της δύναμης με την οποία ό Χριστός οπλίζει τους γνήσιους πιστούς Του. Γρήγορα ετοίμασε όλα σου τα κολαστήρια όργανα, φωτιά, ξίφη, τροχούς, μαχαίρια, μαστίγια και ό,τι άλλο σκληρό μαρτύριο έχεις. Όλα αυτά και άλλα περισσότερα και σκληρότερα βασανιστήρια ποθώ για την αγάπη του Χριστού". Πράγματι, ό έπαρχος τον μαστίγωσε σκληρά. Έσκισε τις σάρκες του με σιδερένια νύχια και όπως ήταν μισοπεθαμένος, τον έδεσε πίσω από ένα άγριο άλογο, πού τον έσυρε για πολλά χιλιόμετρα. Τόση ήταν ή λύσσα του έπαρχου, πού πρίν ό Καλλίνικος αφήσει την τελευταία του πνοή, τον έριξε μέσα στη φωτιά. Έτσι ένδοξα πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου.
Άπολυτίκιον. τΗχος γ'. Θείας πίστεως.
Κλήσιν σύνδρομον, έχων τω βίω, νίκος καλλίστον, ήρας εν άθλοις, καταλλήλως γεγονώς ο προκέκλησαι· συ γαρ καλώς τον αγώνα τελέσας σου, ως νικητής έδοξάσθης Καλλίνικε. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
--------------------------------------------------------------------
Μάρτυς ΘεοδότηΗ ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΟΤΗ και τα τρία παιδιά τηςΉ αγία Θεοδότή ήταν από τη Νίκαια και διακρινόταν για τη θερμότητα της ευσέβειας της. Έμεινε χήρα και αφοσιώθηκε στην ανατροφή των τριών παιδιών της, χωρίς να δώσει καμιά προσοχή στις προτάσεις δεύτερου γάμου. Με τη φιλόστοργη φροντίδα της, μεγάλωσαν οι γιοι της και αναδείχτηκαν παιδιά πιστά και με μεγάλη φρόνηση. Τα χρόνια όμως εκείνα, ήταν δύσκολα και επικίνδυνα. Ή εικονομαχία ήταν στο αποκορύφωμα της. Ή αγία Θεοδότή με τους γιους της, ήταν στην πρώτη τάξη των υπερμάχων αθλητών της 'Ορθοδοξίας. Εκείνη μεταξύ του γυναικείου κόσμου, αυτοί μεταξύ των συνομηλίκων τους, συμβούλευαν και διήγειραν κατά των άσεβων προσταγμάτων των εικονομάχων βασιλέων. Το καθήκον αυτό, έφερε μητέρα και γιους στο μαρτύριο, πού το υπέστησαν με αξιοθαύμαστη καρτερία. Έτσι όλοι μαζί, πήραν τα αθάνατα στεφάνια, πού παρέχει στους καλούς αθλητές ό αγωνοθέτης Θεός. Ναό στην αγία Θεοδότη έκτισε ό αυτοκράτωρ Ιουστινιανός. (Ή μνήμη της Άγιας Θεοδότης και των τριών παιδιών της επαναλαμβάνεται και την 22α Δεκεμβρίου με διαφορετικά βιογραφικά στοιχεία).
Άπολυτίκιον. Ήχος α'. Τον τάφον σου Σωτήρ.
Ως δώρον έκλεκτόν, Θεοδότη θεόφρον, προσήγαγες Θεώ, τους ένθέους βλαστούς σου· συν τούτοις γαρ ήγώνισαι, ιερώς έναθλήσασα, μεθ' ων πρέσβευε, υπέρ ημών τω Κυρίω, δούναι άφεσιν, αμαρτιών ημίν πάσι, και βίου διόρθωσιν.
πηγή